پلی اتیلن چیست؟
پلی اتیلن یک نوع پلاستیک است که از پلیمریزاسیون اتیلن (یک گاز هیدروکربنی) به دست میآید. این ماده یکی از رایجترین ترموپلاستیکهاست.
این پلاستیک در طول سال های جنگ جهانی دوم، ابتدا به عنوان پوشش کابل زیر آب، سپس به عنوان یک ماده عایق حیاتی برای کاربردهای نظامی حیاتی مانند کابل رادار، مورد توجه قرار گرفت.تا پایان جنگ بود که پلاستیک از تخصیص خارج شد و برای استفاده مصرف کننده آزاد شد. از آن زمان به بعد، افزایش محبوبیت آن هم برای مصرف کنندگان و هم برای مصارف صنعتی آنقدر دیدنی بود که پلی اتیلن به اولین تبدیل شد.پلی اتیلن و رزینها هر دو از مواد پلیمری هستند که در صنایع مختلف کاربردهای متنوعی دارند، اما ویژگیها و کاربردهای مشخصی دارند. در ادامه به بررسی این دو ماده میپردازیم:
روشهای مختلف تولید محصولات پلی اتیلن
انواع مختلفی از روشهای تولید محصولات پلی اتیلن وجود دارد که عبارتند از:
- فیلم دمنده
- قالب گیری تزریقی
- قالب گیری دمشی
- ترموفرمینگ
- قالب گیری چرخشی
اگرچه روشهای ساخت مختلفی وجود دارد، اما شباهتهای بین آنها کیفیت مواد خام پلی اتیلن است.
در نتیجه، این مواد ضروری نقش مهمی در فرآیند تولید محصولات پلاستیکی ایفا میکنند و ما میتوانیم این رزینهای پلاستیکی را تقریباً به دو دسته اصلی تقسیم کنیم: پلاستیکهای بازیافتی و پلاستیکهای بکر، در این وبلاگ، مزایا و معایب آن را به اشتراک میگذاریم. استفاده از پلاستیک های بازیافتی و پلاستیک های بکر.
پلی اتیلن (PE) یک ماده پرکاربرد و یکی از محبوب ترین مواد در مهندسی است. این یک پلیمر ترموپلاستیک است که به دلیل تطبیق پذیری و دوام آن ارزشمند است. پلی اتیلن معمولاً در کاربردهای مختلفی مانند بسته بندی، ساخت و ساز، حمل و نقل و مهندسی برق استفاده می شود [1،2،3]. پلی اتیلن به دلیل نسبت استحکام به وزن بالا شناخته شده است که آن را به انتخابی ایده آل برای تولید محصولات سبک وزن اما محکم تبدیل می کند. همچنین در برابر رطوبت، مواد شیمیایی و ضربه مقاوم است و مناسب بودن آن را برای طیف وسیعی از کاربردها افزایش می دهد.
علاوه بر خواص فیزیکی، پلی اتیلن یک ماده بسیار متنوع است که به راحتی می توان آن را در اشکال و اندازه های مختلف قالب گیری کرد. این آن را به گزینه ای مقرون به صرفه برای تولید کنندگان و مهندسان تبدیل می کند، زیرا می توان آن را برای برآورده کردن الزامات طراحی خاص سفارشی کرد. علاوه بر این، پلی اتیلن احتمالاً برای سال های آینده یک ماده ضروری در صنایع مختلف باقی می ماند. محبوبیت و تقاضای مداوم آن اهمیت آن را در زمینه مهندسی برجسته می کند.
بیشتر بدانید:مخزن پمپ آب خانگی پلاستیکی
کاربردهای پلی اتیلن
کاربردهای پلی اتیلن بسیار و متنوع است، از جمله:
- فیلم های بسته بندی
- کیسه های زباله
- پوشاک
- مواد غذایی
- خرید؛
- لوازم خانگی قالب گیری شده
- اسباب بازی
- ظروف
- ؛ لوله
- طبل
- مخازن بنزین
- پوشش ها و بسیاری دیگر.
پلی اتیلن ها رزین های ترموپلاستیک هستند که از پلیمریزاسیون گاز اتیلن [C2H4] به دست می آیند.
پلیمرهای با وزن مولکولی کم اتیلن سیالاتی هستند که به عنوان روان کننده استفاده می شوند. پلیمرهای با وزن متوسط موم هایی هستند که با پارافین قابل اختلاط هستند.
و پلیمرهای با وزن مولکولی بالا (یعنی بیش از 6000) مواد مورد استفاده در صنعت پلاستیک هستند.
پلیمرهایی با چگالی بین 0.910 تا 0.925 چگالی کم نامیده می شوند.
بیشتر بدانید:قیمت مخزن آب 800 لیتری عمودی
چگالی هایی از 0.926 تا 0.940 چگالی متوسط نامیده می شوند. و آنهایی از 0.941 تا 0.965 و بیشتر را با چگالی بالا می نامند.
انواع کم چگالی در فشارها و دماهای بسیار بالا و انواع با چگالی بالا در دماها و فشارهای نسبتاً پایین پلیمریزه می شوند.
یک نوع نسبتاً جدید به نام پلی اتیلن با چگالی کم خطی از طریق فرآیندهای مختلفی تولید می شود: فاز گاز، محلول، دوغاب یا تبدیل فشار بالا. یک سیستم کاتالیست با راندمان بالا به پلیمریزاسیون اتیلن کمک می کند و دما و فشار کمتری را نسبت به آنچه در ساخت پلی اتیلن با چگالی کم معمولی لازم است، امکان پذیر می کند.
رزین چیست؟
رزین ها پلیمرهای شریر و مایع هستند که از منابع آلی یا مصنوعی به دست می آیند. فواید آنها بر توانایی آنها برای انتقال از یک مایع به یک ساختار جامد و همگن قابل تنظیم است.رزینها موادی پلیمری هستند که اصولاً در حالت مایع یا نیمه مایع وجود دارند و پس از سخت شدن به شکل جامد در میآیند. این مواد معمولاً شامل ترکیبات آلی و گاهی نیز غیرآلی هستند.
در شیمی پلیمر و علم مواد، رزین یک ماده جامد یا بسیار چسبناک با منشا گیاهی یا مصنوعی است که به طور معمول به پلیمر تبدیل می شود.گیاهان برای مزایای محافظتی خود در پاسخ به آسیب رزین ترشح می کنند. رزین از گیاه در برابر حشرات و عوامل بیماری زا محافظت می کند. نمونه بارز طول عمر و دوام رزین، محصور شدن حشرات در کهربا است.در علم شیمی و مواد پلیمری، رزین یک ماده جامد یا بسیار چسبناک با منشا گیاهی یا مصنوعی است که معمولاً به پلیمرها تبدیل می شود.
- رزین ها معمولا مخلوطی از ترکیبات آلی هستند. این مقاله عمدتاً بر روی رزین های طبیعی تمرکز دارد.
گیاهان برای مزایای محافظتی خود در پاسخ به آسیب رزین ترشح می کنند. رزین ها از گیاهان در برابر حشرات و عوامل بیماری زا محافظت می کنند.
- رزینها طیف گستردهای از گیاهخواران، حشرات و عوامل بیماریزا را با هم اشتباه میگیرند،
در حالی که ترکیبات فنلی فرار ممکن است عواملی مانند پارازیتوئیدها یا شکارچیان گیاهخوارانی را که به گیاه حمله میکنند جذب کنند.
کاربردهای رزین
صنعت خودرو: در تولید قطعات خودرو و لوازم داخلی.
ساخت و ساز: در تولید مواد کامپوزیتی و پوششها.
صنعت الکترونیک: در تولید قطعات الکترونیکی و عایقها.
مواد تشکیل دهنده رزین چیست؟
بیشتر رزین های گیاهی از ترپن ها تشکیل شده اند. اجزای خاص عبارتند از آلفا پینن، بتا پینن، دلتا-3 کارن و سابینن، ترپن های تک حلقه ای لیمونن و ترپینولن، و مقادیر کمتری از سسکوی ترپن های سه حلقه ای، لانگفیولن، کاریوفیلن و دلتا کادینن. برخی از رزین ها همچنین حاوی نسبت بالایی از اسیدهای رزینی هستند. از طرف دیگر رزین ها فرار کمتری دارند و در میان سایر ترکیبات از دی ترپن ها تشکیل شده اند.
انواع رزین
دو نوع اصلی رزین وجود دارد: رزین های ترموپلاستیک و رزین های ترموست.
رزین های ترموپلاستیک
ترموپلاستیک ها بخش کوچکتری از صنعت رزین را تشکیل می دهند. آنها به عنوان جامدات غیر واکنشی فروخته می شوند، بنابراین هیچ واکنش شیمیایی در طول پردازش رخ نمی دهد. بر خلاف ترموست، آنها برای ایجاد یک ماده تکمیل شده به گرما و فشار نیاز دارند. گرم کردن مجدد و اصلاح نیز امکان پذیر است.
رزین های ترموپلاستیک وقتی در معرض گرما قرار می گیرند، می توانند نرم شوند و مایعات چسبناکی تشکیل دهند. سپس آنها را می توان به یک جامد تحت سرد شدن تبدیل کرد. یکی از مزایای کلیدی رزین های ترموپلاستیک ظرفیت آنها برای چرخه های قالب گیری سریع است زیرا فرآیند پخت مستقل از یک واکنش شیمیایی است. با این حال، تمرکز اصلی این مقاله بر روی رزینهای ترموست، دستهای از رزینها با کاربرد در بخشهای ساختمانی، هوافضا، دریایی و خودرو است.
رزین های ترموست
رزین های ترموست به گونه ای طراحی شده اند که پس از رسوب، واکنش شیمیایی داده و شبکه سه بعدی را تشکیل دهند. رزین های ترموست نیاز به یک عامل پخت دارند که باید قبل از آغشته شدن روی یک تقویت کننده اضافه شود. عمل آوری این ماده منجر به یک ساختار جامد می شود که قابل ذوب یا اصلاح نیست.
برای کامپوزیت های تقویت شده، ترکیبات معمولاً شامل یک سیستم رزین (عامل پخت، سخت کننده، بازدارنده) و یک پرکننده/تقویت کننده هستند.
کامپوزیت های تشکیل شده با رزین های ترموست دارای پایداری ابعادی بالا، مقاومت در برابر دمای بالا و مقاومت خوبی در برابر حلال ها به دلیل ساختار سه بعدی متقاطع خود هستند. پرکاربردترین رزین های ترموست پلی استرها، وینیل استرها، اپوکسی ها، فنولیک ها، پلی آمیدها (PA) و بیسمالیمیدها (BMI) هستند.
نتیجهگیری
پلی اتیلن و رزینها هر دو مواد پلیمری هستند که در صنایع مختلف کاربردهای خاص و زیادی دارند. در حالی که پلی اتیلن به عنوان یک نوع پلاستیک ترموپلاستیک و بخشی از صنعت بستهبندی و منسوجات مطرح شده است، رزینها به عنوان موادی با ترکیبهای گوناگون میتوانند در طیف وسیعی از صنایع به کار روند. انتخاب بین این دو ماده بستگی به نیاز خاص و خواص مورد نظر در کاربردهای مختلف دارد.
بیشتر بدانید:ابعاد مخازن طبرستان